Tajne niemiecko-francuskie porozumienie i wybory prezydenckie w Polsce: Co naprawdę wiadomo?

W ostatnich dniach w przestrzeni medialnej i politycznej w Polsce pojawiły się doniesienia o istnieniu tajnego porozumienia pomiędzy Niemcami a Francją, które – według opublikowanych informacji – miało zakładać głębszą integrację Unii Europejskiej oraz uniezależnienie się od wpływów Stanów Zjednoczonych. W dokumencie tym, jak relacjonują niemieckie źródła medialne, wspomniano także Karola Nawrockiego jako potencjalną przeszkodę w realizacji tego planu.

Zbigniew Ziobro, były minister sprawiedliwości i lider Solidarnej Polski, opublikował na swoim profilu na Facebooku wpis, w którym stwierdził: "W Niemczech wypłynęły tajne dokumenty! Potwierdzają, że stawką wyborów prezydenckich była wolna, suwerenna Polska albo docelowo wizja IV Rzeszy. Tusk zawiódł, Niemcy przegrały" . Podobne informacje pojawiły się również na jego profilu na platformie X (dawniej Twitter) . Jednakże, nie przedstawiono konkretnych dowodów ani źródeł potwierdzających autentyczność tych dokumentów.

Niemieckie media szeroko komentowały wyniki wyborów prezydenckich w Polsce, zwracając uwagę na wygraną Karola Nawrockiego, kandydata popieranego przez PiS, oraz na potencjalne trudności dla rządu Donalda Tuska w związku z tą wygraną. Gazeta "Handelsblatt" sugerowała, że nowy prezydent może być trudnym partnerem dla Niemiec i Unii Europejskiej, a do samego zwycięstwa przyczyniły się USA . Z kolei "Die Welt" zauważyła, że ataki na Karola Nawrockiego miały przeciwny efekt – zjednoczyły i zmobilizowały jego zwolenników .

Niemiecko-francuski plan integracji Europy

Według ustaleń opublikowanych m.in. w "Handelsblatt" i podanych dalej przez Defence24.pl, Kresy.pl, oraz Tysol.pl, plan ten został określony jako „program antytrumpowy Merza i Macrona” – od nazwisk liderów CDU i francuskiego prezydenta. Główne założenia dokumentu to:

• pogłębiona integracja Unii Europejskiej,

• strategiczne uniezależnienie UE od wpływów USA,

• wzmocnienie wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony,

• budowa silniejszych europejskich czempionów przemysłowych (m.in. przez fuzje firm z Niemiec i Francji),

• inwestycje w technologie, sztuczną inteligencję i zbrojenia.

Tego rodzaju plan zakłada przekształcenie Unii w jeszcze bardziej zintegrowaną strukturę – co w praktyce oznacza przenoszenie części kompetencji z poziomu narodowego na europejski.

Karol Nawrocki jako „zagrożenie” dla projektu?

W relacjonowanych fragmentach dokumentu wymieniony został również Karol Nawrocki, prezydent-elekt Polski, który według autorów planu miałby stanowić barierę dla wdrażania tych założeń. Jego postrzegana eurosceptyczna postawa, silne poparcie dla NATO i USA, oraz krytyka federalistycznych projektów UE są wprost wskazywane jako sprzeczne z interesami Berlina i Paryża.

Zwycięstwo Nawrockiego w wyborach prezydenckich w Polsce w 2025 roku zostało odebrane jako porażka dla dotychczasowej polityki integracyjnej promowanej m.in. przez Donalda Tuska oraz niemieckich i francuskich polityków centrowych i liberalnych.

Źródła informacji

Choć dokument nie został opublikowany w całości, a jego treść pochodzi z relacji dziennikarzy „Handelsblatt” i analiz cytowanych w mediach branżowych i opiniotwórczych, nie ma obecnie podstaw do twierdzenia, że są to informacje całkowicie zmyślone. Mamy do czynienia z sytuacją, w której media o dobrej reputacji powołują się na przecieki, co jest częstą praktyką dziennikarstwa politycznego i geostrategicznego.

Reakcje w Polsce

Na sprawę zareagowali niektórzy politycy, m.in. Zbigniew Ziobro, który na platformach społecznościowych zasugerował, że wybory prezydenckie w Polsce były starciem między suwerennością a „wizją IV Rzeszy”. Jego wpisy spotkały się z szerokim echem, choć warto podkreślić: są to interpretacje polityczne, a nie cytaty z dokumentu.

Podsumowując: informacje o istnieniu dokumentu rzeczywiście pochodzą z niemieckich mediów i nie są wymyślonym „fake newsem”. Jednak nie zostały oficjalnie potwierdzone ani przez niemiecki rząd, ani w całości ujawnione publicznie. Mówienie o „rzekomym wycieku” może być mylące, jeśli nie doprecyzujemy, że chodzi o przeciek medialny, a nie o sfabrykowaną historię. Na obecnym etapie mamy do czynienia z  informacjami, które jednak wymagają dalszej weryfikacji.